Τα τελευταία σαράντα χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς απαξίωσης, αλλοτρίωσης και δίωξης της ελληνικής παιδείας. Μιας παιδείας που από στυλοβάτης του έθνους, έγινε το αποπαίδι του κράτους και από φυτώριο ελεύθερων ανθρώπων και ιδεών μετατράπηκε σε χέρσα γη. Η μετάλλαξη και εν τέλει η καταστροφή της δεν ήταν αποτέλεσμα μόνον ενός κόμματος, μιας κυβέρνησης ή ενός πολιτικού. Ήταν μια εξ αρχής μεθοδευμένη, καλά σχεδιασμένη και άριστα εκτελεσμένη συνωμοσία ενάντια στον ίδιο τον ελληνικό λαό και την πατρίδα μας, ενάντια στο μέλλον των παιδιών μας που ήταν και εξακολουθεί να είναι ο κύριος στόχος, απ’ αυτούς που εδώ και σαράντα χρόνια συναγωνίζονται στο ποιος θα προξενήσει το μεγαλύτερο κακό στους Έλληνες.
Δεν θα μπορούσε κανείς να εκχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία, να υποτάξει τη χώρα μας και να εξαθλιώσει το λαό μας, αν πρώτα δεν έπεφτε το κάστρο της παιδείας, η ρίζα που κρατάει το έθνος όρθιο.
Δεν θα μπορούσε ποτέ κανείς να επιβάλει την πιο ειδεχθή και απάνθρωπη κατοχή σ’ έναν λαό, όπως αυτή που βιώνει σήμερα η χώρα μας από τους τοκογλύφους και τους Ευρωπαίους δυνάστες μας, αν ο λαός αυτός δεν ήταν έτοιμος να τους δεχτεί και να τους στηρίξει. Και δεν θα μπορούσε αυτός ο λαός να είναι έτοιμος γι’ αυτό, αν το σχολείο δεν τον είχε ήδη μετατρέψει από ελεύθερο άνθρωπο σε καλό ψηφοφόρο και πιστό χειροκροτητή, από συνειδητοποιημένο Έλληνα σε «πολίτη του κόσμου», γαλουχημένο με τις διεθνιστικές και «προοδευτικές» ιδέες που προωθούν οι κατακτητές μας, οι ηγέτες της Νέας Τάξης που αρρωσταίνουν στην ιδέα οτιδήποτε «εθνικού», όπως ακριβώς και οι ντόπιοι τοποτηρητές και σύμμαχοί τους όλων των αποχρώσεων. Γιατί, όσο ζει η ιδέα του έθνους, όσο ο σκοπός της Παιδείας είναι η «ανάπτυξη εθνικής συνείδησης», όπως ορίζει το Σύνταγμα στο άρθρο 16, κανείς κατακτητής δεν θα έχει εύκολο έργο. Αυτό το γνωρίζουν καλά και οι κατακτητές και οι ντόπιοι υπηρέτες τους.
Δυστυχώς για το λαό μας, σ’ αυτό το έργο οι κατακτητές μας δεν ήταν μόνοι. Βρήκαν πιστούς και πρόθυμους συμμάχους μέσα στην εκπαίδευση, που προθυμοποιήθηκαν να μετατρέψουν τα σχολεία σε πολιτικές γιάφκες, τους εκπαιδευτικούς σε πελάτες υπό ομηρία και τους μαθητές στους αυριανούς χειροκροτητές τους.
Είναι οι ίδιοι που η λέξη «έθνος» τους προκαλεί αναφυλαξία, όπως ακριβώς και στα αφεντικά τους και που ανέλαβαν να γκρεμίσουν πρόθυμα κάθε τι που θα εμπόδιζε την κατοχή της χώρας μας, χύνοντας εκ των υστέρων κροκοδείλια δάκρυα για το αποτέλεσμα αλλά πάντοτε εκτελώντας τις εντολές των ξένων αφεντικών τους με συνέπεια.
Είναι οι ίδιοι που επιδιώκουν να απαξιώσουν τον εκπαιδευτικό για να του προσφέρουν μετά τη ανύπαρκτη βοήθειά τους, και που με σύμμαχο το Υπουργείο Παιδείας έχουν οδηγήσει τους εκπαιδευτικούς στη μιζέρια, τη φτώχεια και την κοινωνική απαξίωση.
Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, εμείς, οι Έλληνες εθνικιστές εκπαιδευτικοί δεν μπορούσαμε να παραμείνουμε απαθείς. Δεν ήταν δυνατόν να αντιμετωπίζουμε την καταστροφή του εκπαιδευτικού κορμού της χώρας μας χωρίς αντίδραση. Αποφασίσαμε λοιπόν να σηκώσουμε τη σημαία του αγώνα και να μπούμε μπροστά στη μάχη, σαν ανάχωμα στα σχέδια όλων αυτών που ευθύνονται για την διάλυση της ελληνικής παιδείας και την απαξίωση των εκπαιδευτικών.
Δημιουργήσαμε το «Εθνικιστικό Μέτωπο Εκπαιδευτικών» και αποφασίσαμε να αγωνιστούμε σαν μία γροθιά ενάντια στα σχέδια ντόπιων και ξένων εχθρών που βλέπουν την παιδεία σαν ένα εμπόδιο στην πραγματοποίηση των αντεθνικών τους σχεδίων.
Ξέρουμε ότι ο αγώνας μας δεν θα είναι ούτε εύκολος ούτε σύντομος. Ξέρουμε πως οι εχθροί του λαού μας θα μας πολεμήσουν λυσσαλέα, θα μας συκοφαντήσουν αδιάντροπα, θα προσπαθήσουν να μας τρομοκρατήσουν. Δεν μας απασχολεί και δεν μας τρομάζει τίποτε απ’ αυτά. Δεν μας ενδιαφέρει τι λένε οι εχθροί μας για μας, γιατί γνωρίζουμε πως δεν κρινόμαστε απ’ αυτά που λένε οι άλλοι για μας αλλά μόνον από τις δικές μας πράξεις. Εμείς παίρνουμε εντολές μόνον από τη συνείδησή μας κι από κανέναν άλλο.
Έχουμε σαν οδηγό μας τις πανάρχαιες και αέναες αξίες του έθνους μας και το συμφέρον του λαού μας και ο σκοπός μας είναι μοναδικός και σαφής: Να πάρουμε πάλι τη χώρα μας πίσω και για πάντα. Αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε μόνον με παιδεία που είναι εθνικά προσανατολισμένη, με εκπαιδευτικούς που θα έχουν τη θέση που τους αξίζει στην κοινωνία και με σχολεία που θα διαπαιδαγωγούν τους αυριανούς ελεύθερους, σκεπτόμενους Έλληνες.
Ζήτω η Νίκη.
Θεσσαλονίκη 1 Σεπτεμβρίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου